Het had geregend voordat ik rond 7.30 uur de albergue in Santa Cruz de Bezana verliet. Via Mompia liep ik naar Boo de Pielagos. Het miezer regende een beetje maar veel stelde de regen niet voor. In Boo de Pielagos ontmoette ik meer pelgrims. De vraag was hoe we over de brug zouden gaan. Er is een grote omweg om het kleine riviertje over te steken, je kunt naast het spoor over de brug wandelen en je kunt het treintje tussen de twee stations Boo de Pielagos en Mogro nemen.
Het maken van een grote omweg was geen optie en de spoorbrug over wandelen is niet zonder gevaar en werd ook door de plaatselijke inwoners die ik ontmoette afgeraden.
Het gevolg is dat ik samen met andere pelgrims waaronder twee pelgrims op de fiets het treintje heb genomen. Binnen enkele minuten stond ik ik Mogro van waar het caminopad verder gaat.
Bij Mogro miste ik een afslag en omdat teruglopen te ver was ben ik maar direct doorgelopen naar Cudon.
Vlak voor Cudon ontmoette ik twee Duitsers, een man en een vrouw, die eveneens een afslag hadden gemist. Zij vertelden dat ze meestal bij een kerk overnachtten omdat de albergues te druk en te benauwd zijn.
Tussen Cudon en Requejada loopt het caminopad langs grote buizen. Hier bevindt zich ook industrie. Vlakbij Cudon hadden 3x mensen verteld dat er een kortere weg naar Mar en Requejada loopt en wel een weg over de autoweg. Een dergelijke weg is niet zo aantrekkelijk dus het caminopad met de buizen genomen.
In Requejada wat gegeten om vervolgens via Viveda naar het middeleeuwse stadje Santillana del Mer te lopen. Mensen die ik een paar dagen eerder had ontmoet hadden mij al verteld dat Santillana del Mer erg toeristisch is wat dus ook wel klopt.
Door de aanwezigheid van vele mensen (pelgrims en gewone toeristen) waren niet alleen de albergues vol maar ook de speciaal voor pelgrims ingerichte gebouwen op de camping. Er zat dus niets anders op dan maar een pension te nemen.
Morgen verder en wel naar San Vicente de la Barquera, een wandeltocht van bijna 35 km.
Foto's
Santillana de la Mar
