Irun: donderdag 23 juli

Vandaag ond 23.30 uur aangekomen in Irun na een treinreis met 4 uur vertraging. Ging het gisterenavond vanuit Rotterdam met de Thalys naar Paris-Nord en vandaar met de metro naar Paris-Austerlitz
zo goed, de nachttrein naar Hendaye/Irun begon in de loop van de nacht al wat vertraging op te lopen. Deze vertraging werd  niet meer ingehaald mar liep uiteindelijk op tot circa 4 uur. Niet om 9.30 uur in Irun dus maar rond 13.30 uur. Niets aan te doen.
In Hendaye werd reizigers naar Irun nog verzocht om over te stappen op een TGV die naar Irun zou gaan.

Onderweg bij o.a. Lourdes was het bewolkt en had het aan de straten te zien geregend. In Irun echter een wolkeloze hemel en vooral zon.

Direct het station van Irun uitgelopen, Even de weg gevraagd en het pelgrimshotel was vervolgens snel gevonden. Hier bij de albergue ontmoette ik een Noor, Italiaan en Koreaanse. De Italiaan had in dezelfde vertraagde nachttrein gezeten als ik. De albergue zou pas om 16.00 uur open gaan en ik had al besloten om in ieder geval naar de volgende albergue te lopen. Ligt op ca. 5 km afstand. Belde naar de albergue Goikoerrota in Hondarribia voor een reservering. Dit was mogelijk.  Even later belden de Noor ook om voor hemzelf en de Italiaan en Koreaanse een reservering te maken.
Met z'n vieren vervolgens op pad. Irun al snel achter ons gelaten om een bosrijk gebied binnen te gaan. De albergue was snel gevonden. Is een hele mooie albergue: een voormalige watermolen. Albergue gerund door enthousiaste jonge Spanjaarden (wellicht Basken). Hier ontmoeting met Française Simone, ca. 60 jaar, die in haar eentje de camino loopt en wel ziet hoe ver ze komt.
Later kwam de Fransman Dennis hierbij en een jonge Engelsman uit Cornwal.
Ook een gesprekje met een Belgische familie (Leuven) die met vier kinderen (6, 8, 10 en 13 jaar) op pad gaan. En een D u ts stel met een baby'tje van 2,5 maanden dat ook een stuk van de camino wil gaan wandelen.

Gezamenlijk gegeten hier vanavond waarbij afwisselend Engels en Frans werd gesproken en^of vertaald. De beide Fransen spreken geen/nauwelijks Engels.

De Noor Thuren bood mij vanavond nog een biertje aan uit dankbaarheid dat ik hem de weg naar deze oude watermolen albergue had gewezen. Het is hier ook echt mooi: veel bos, ruisend water door de beekjes.De pelgrimboekjes hebben hun dienst bewezen....

Morgen zie ik verder: zal naar San Sebastiaan lopen en verder kijken hoe het gaat. De eerste circa 10 km regelmatig wat klimmen.
Het weer is wel goed voor wandeltochtjes: zon maar ook wat wind.