Getaria

zaterdag 25 juli

Rond 7.30 uur te San Sebastian gestart deze morgen en tegen 17.00 uur aangekomen in Getaria.

Samen met de Fransen Simone en Daniel had ik in San Sebastian een overnachting  gereserveerd in een albergue dat gerund wordt door de Spaanse St. Jacob vereniging. Deze albergue is een voormalige basisschool waar in een grote zaal stapelbedden zijn gezet.

Meegedeeld was dat er slechts 14 plaatsen waren maar dit waren er dus veel meer. Er verbleven circa 30 pelgrims.

Vanmorgen was het bewolkt en droog. Gedurende de nacht had het echter wel geregend.

Samen met de Fransen Simone en Daniel op pad gegaan. De weg uit San Sebastian en het caminopad was snel gevonden.

 Vooral in het begin van de wandeltocht was het wat klimmen:. Dit is vooral lastig als het pad uit grote keien bestaat en wat glibberig is door de regen van afgelopen nacht.

Het pad voerde langs de kust, waarbij er

Rregelmatig prachtige uitzichten waren over de kust en de zee.

Op een bepaald moment kwamen we bij een klein stalletje waar water en een pelgrims stempel te verkrijgen waren. We stopten hier ook omdat het een spetje begon te regenen. Voor de zekerheid deed ik het plastic hoesje over de rugzak.

Even later kwam de eigenaar van het pelgrims stalletje aangelopen. Deze Spanjaard/Bask, die ook Frans sprak, vertelde dat hij de camino al 10 keer heeft gelopen. Hij vertelde ook dat hij enige jaren geleden eens wat wijn voor de pelgrims neergezet had. Na een week had nog geen enkele pelgrim wat van de wijn genomen waarop hij de wijn maar weer weggehaald had.

Wij liepen verder door een heuvelachtig gebied. Vlak aan de kust op enkele tiental meters hoogte van de zee bevinden er zich hier boerderijen. Daarnaast ook relatief veel appelbomen hier.

Onze weg voerde naar Orio. In deze plaats aangekomen hebben we alvorens verder te gaan eerst even wat gegeten op een teras. Het was er druk mede wellicht omdat het zaterdag en vandaag de dag van St. Jacobus is.

De Fransen praten veel maar de Spanjaarden nog meer...

Vervolgens liepen we de brug over het water over en vervolgden we onze weg langs de kust naar Zarauts. 

Was Orio maar pover aanzien plaats, Zarauts is prachtig: doet met haar modene gebouwen rijk aan. Vanavond vernam ik van een Spanjaard (Madrid/sprak ook Frans) dat Orio vooral een agrarische plaats is.

Langs de kustweg, vlak langs een autoweg naar het 5 km verd er op gelegen Getaria.  Leuk voetpad voor wandelaars met mooie uitzichten over de zee en de kustlijn. De branding van de zee op de rotsblokken zorgde er voor dat er  weinig hinder eas van het autoverker.

Door het maken van foto's raakte ik hier Simone en Daniel kwijt. Ik wist echter dat ze ergens voor mij liepen en omdat hun wandeltempo wat lager ligt dan de mijne ging ik er van uit dat ik ze weer ergens in zal halen.

Dit gebeurde en wel vlak voor Getaria. 

Hier wachtte ons een verassing: we gingen even naar het toerisme informatiebureau om het exacte adres van de Door ons gereserveerde albergue te vragen (dit wisten we niet precies). Het bleek dus dat we een albergue aan de west rand van Getaria hadden gereserveerd. Een albergue om nog geen 5 minuten loopafstand.

Simone was opgelucht: gisternacht hadden we immers nog een vrij lang stuk moeten lopen langs het strand van San Sebastian voordat we bij de albergue waren. De voeten van Simone deden pijn....

In de albergue hebben we vanavond kunnen eten. 

Vandaag af en toe een spetje regen gevoeld maar dit had weinig om het lijf.Vooral in de morgen bewolking; in de middag zon.

Een paar foto's die vandaag zijn gemaakt:

1. kustgebied tussen Zarauts en Getaria.

2. kustgebied tussen Zarauts en Getaria met op achtergrond het stadje Zarauts.

3. De wijnvelden net voorbij Orio: teelt van witte druiven voor de traditionele witte wijn van deze streek.